Op de grens van stad en platteland is de woonwijk Silverveld gerealiseerd met 57 woningen. Tussen de oude houtwallen en hoge bomenrijen wordt een karakteristieke wijk gebouwd.
Samenhang en oriëntatie bepalen de ruimtelijke kwaliteit van de wijk. De woningen zijn zo geplaatst dat ze georienteerd zijn op een gemeenschappelijke (ontmoetings)ruimte, zoals de driehoekige brink en het meer besloten hofje of op de groene zones met een wadi. Zilvervelden is een groene wijk met weinig auto’s op de straat. Alle woningen hebben namelijk twee parkeerplaatsen op eigen terrein. In de hele wijk worden ook groene erfafscheidingen toegepast. Aan de voorzijde krijgen alle woningen lage beukhagen. Aan de achterzijde krijgen enkele types hoge kant-en-klare hagen.
De wijk heeft een mix van 5 verschillende woningtypen: vrijstaande woningen, patiowoningen en hofwoningen. De woningen zijn slank en verticaal georienteerd. De samenhang in de wijk wordt bereikt in de materiaalkeuze en enkele bouwkundige details die in elke woning terugkomen. Elke woning wordt gebouwd met twee typen baksteen. Dit zijn een bij het twentse landschap passende kleur roodbruine steen voor de hoofdvolumes en een gedistingeerde antraciet grijze steen voor de bijgebouwen. Op alle woningen wordt ook dezelfde type dakpan toegepast, een mooie zwarte vlakke pan. Een ander element dat in alle woningtypen terugkomt is het bloemkozijn dat de hoek omgaat.
In de wijk is een moderne vorm van waterbeheer toegepast. Om regenwater langer in een gebied te houden in plaats van alles zo snel mogelijk af te voeren en elders problemen te veroorzaken worden wadi’s in de wijk aangelegd. Regenpijpen lozen het water in molgoten die het water bovengronds afvoeren naar de wadi’s. Een wadi staat leeg als het droog is en lijkt op een grasveld met een lager gelegen deel. Als het regent staat er in dat lager gelegen deel water. Via de wadi infiltreert het water langzaam in de bodem.
Ontwerp: MAS architectuur Projectarchitect: Marcel Barzilay Opdrachtgever: Hegeman Bouwontwikkeling, Almelo